Θεσμικές αλλαγές προτείνει ο Αλ. Παπαδόπουλος

"Να συγκροτήσουμε μια χώρα που η οικονομία της να παράγει προϊόντα -κι όχι δάνεια και χρέη"! Αυτό ζήτησε, από τη Θεσσαλονίκη όπου βρέθηκε, για να παρουσιάσει το βιβλίο του "Τα βήματα του Έστερναχ - Η Ελλάδα μετά το 2010",το βράδυ της Δευτέρας 16 Φεβρουαρίου 2009, στο Συνεδριακό Κέντρο της Τράπεζας Πειραιώς(Κατούνη 12-14,Λαδάδικα), ο πρώην υπουργός -επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ- Αλέκος Παπαδόπουλος. Όσον αφορά την πολιτική του πρόταση; Υπουργεία με πληρεξούσιους υφυπουργούς, που να μην είναι βουλευτές!
Όπως είπε ο κ. Παπαδόπουλος, έγραψε το βιβλίο επειδή αισθανόταν συνυπεύθυνος για μια σειρά από αποφάσεις, με καλά, ή και άσχημα αποτελέσματα για τη χώρα. Το δε συμπέρασμά του, δεν ακούγεται και τόσο ευχάριστο: "Η ελληνική κοινωνία παραμένει στο περιθώριο των εξελίξεων, αμέτοχη και ανέπαφη. Η χώρα πορεύεται τυφλά, χωρίς σχέδιο, χωρίς στόχους, χωρίς ρυθμό. Κυριαρχεί μια προκλητική αδιαφορία απέναντι στους λόγους εξαιτίας των οποίων η Ελλάδα κατηφορίζει στο περιθώριο των ευρωπαϊκών χωρών με έντονα σημάδια παρακμής και έλλειψης δυναμισμού", υποστήριξε ο κ. Παπαδόπουλος.
Σύμφωνα με τον κ. Παπαδόπουλο, η κρίση δεν οφείλεται, μόνο, στη διεθνή συγκυρία: "Είναι τα συμπτώματα του θεσμικού, κοινωνικού, πολιτικού και εν τέλει βαθειά πολιτισμικού ελλείμματος που έχει η χώρα. Είναι το αποτέλεσμα ενός φονικού μείγματος των 5 αυτών εθνικών ελλειμμάτων, τα οποία δυστυχώς η ελληνική κοινωνία είναι απροετοίμαστη να αντιμετωπίσει", είπε. Επανέλαβε πως "ο βασικός φορέας παθογένειας που όλοι μας εντοπίζουμε στην λειτουργία της χώρας και ο οποίος παράγει τα πολλαπλά και σύνθετα αυτά ελλείμματα είναι το ίδιο το πολιτικό σύστημα. Είναι αυτή η πατερναλιστική ή καλύτερα ψευδοπατερναλιστική αντίληψη του πολιτικού συστήματος που παράγει τα πάσης φύσεως ελλείμματα και παθογένειες της χώρας σήμερα".
Ζήτησε να απαλλαγεί η χώρα από την κατάσταση του απλού παρατηρητή, μίλησε για πελατειακή και εκμαυλιστική φύση του πολιτικού συστήματος, πρότεινε "μέσα από ένα συγκροτημένο πρόγραμμα μέτρων, να σπάσουν ένας προς έναν όλοι οι κρίκοι της αλυσίδας εκείνων των πολιτικών παραθεσμών που καθηλώνουν την πολιτική λειτουργία της χώρας σε μια ιδιότυπη αδράνεια" και "μέσα από μια συνολική πολιτική μεταρρυθμίσεων, από ένα μεταρρυθμιστικό σοκ, να σπάσουν και οι κρίκοι της πολιτικής διαπλοκής με τα επιμέρους συμφέροντα και προνόμια".
Για τους εκάστοτε υπουργούς, είπε ότι "μαζί με τους δεκάδες γενικούς και ειδικούς γραμματείς των υπουργείων, είναι απολύτως ευκρινές ότι παράγουν περισσότερο «πολιτική ύλη» και ρουσφέτι, παρά ότι συμβάλλουν στην αποτελεσματική λειτουργία της δημόσιας διοίκησης". Γι αυτό και, στο βιβλίο του, προτείνει "καινούργιες διοικητικές δομές που δεν υπάρχει κανείς λόγος να είναι πολυάριθμες", στις οποίες να προΐστανται κοινοβουλευτικοί ή εξωκοινοβουλευτικοί υπουργοί, "κανείς όμως υφυπουργός με ιδιότητα βουλευτή. Στα υπουργεία που υπάρχει ανάγκη θέσεων υφυπουργών μπορούν να θεσμοθετηθούν θέσεις πληρεξουσίων υφυπουργών, όχι βουλευτών, οι οποίοι θα επιλέγονται με αξιολογικά κριτήρια και μετά από έγκριση της αρμόδιας επιτροπής της Βουλής".
Όσο για τις πρόωρες εκλογές, ο κ. Παπαδόπουλος πρότεινε το σκανδιναβικό μοντέλο: Οι εθνικές εκλογές να διεξάγονται κανονικά κάθε τέσσερα χρόνια, ημέρα Κυριακή, σε συγκεκριμένο δεκαήμερο συγκεκριμένου μηνός. Εάν, κατά τη διάρκεια της τετραετίας, για οποιονδήποτε λόγο, αποδεδειγμένα σοβαρό ή προσχηματικό, προκηρυχθούν πρόωρες εκλογές, η κυβέρνηση που θα προκύψει από αυτές θα έχει θητεία μόνο μέχρι τις κανονικές εκλογές, ήτοι κατά το υπόλοιπο και μόνο διάστημα της τετραετίας.
Πρότεινε ακόμη:

• Εκλογή βουλευτών από μονοεδρικές -και μόνον- περιφέρειες,
• αυτοδιοικούμενες περιφέρειες,
• λιγότερους δήμους.

Για την οικονομική κρίση υποστήριξε ότι:

• "Είναι ενδογενής" και θα εκδηλωνόταν ανεξάρτητα από τη διεθνή κρίση.
• Θα προκαλέσει επώδυνες κλιμακούμενες καταστάσεις στο λαό, τα επόμενα χρόνια.

Πρότεινε σταθεροποίηση της καταρρέουσας οικονομίας άμεσα, με πραγματικό πρόγραμμα σταθεροποίησης. Επεσήμανε, όμως, ότι πρώτα πρέπει να λυθεί το πρόβλημα της αδράνειας των πολιτικών, πνευματικών, οικονομικών και κοινωνικών δυνάμεων της χώρας. Υποστήριξε πως η χώρα παρουσιάζει το μεγαλύτερο έλλειμμα, το μεγαλύτερο χρέος, την χαμηλότερη ανταγωνιστικότητα, την ασθενέστερη παραγωγική βάση και τη μεγαλύτερη αναλογικά εξάρτηση από τις, νοσούσες πλέον, διεθνείς κεφαλαιαγορές. Κι εξέφρασε το φόβο "να μας αφήσει η διεθνής κοινότητα στην τύχη μας".
"Η περίοδος της ευημερίας της υπερκατανάλωσης που χρηματοδότησαν τα 15 τελευταία χρόνια οι Τράπεζες, μέσω των χαμηλών διεθνών επιτοκίων, καθώς και η μαύρη οικονομία και οι υψηλοί και αβάσταχτοι δανεισμοί του Δημοσίου, τέλειωσε για τη χώρα μας. Πρέπει τώρα να συγκροτήσουμε μια χώρα, όπου η οικονομία της θα παράγει προϊόντα και όχι δάνεια και χρέη", υπογράμμισε.
Όσο για το κόμμα του, το ΠΑΣΟΚ, ζήτησε:

• Να εκφράσει όσο γίνεται πιο δυνατά και καθαρά το αίτημα της κοινωνίας για την επανεκίνηση και την ολοκλήρωση του εκσυγχρονισμού και της αναθέσμισης της χώρας.
• Να λειτουργήσει ως μια νέα δύναμη αλλαγής που να διαπεράσει τους πολιτικούς θεσμούς και τις επικρατούσες πεποιθήσεις.
• Να ανοίξει το συντομότερο έναν βιώσιμο μεταρρυθμιστικό δρόμο.